Co prawda windykacja Bank BNP Paribas niemal zawsze przedstawia wyciąg z ksiąg rachunkowych banku, jak również wyciągi z konta, ale wątpliwości dla profesjonalistów zawsze pozostają. Takie niuanse jak kwestie zgodności kont i księgowań zawsze muszą być przedmiotem wnikliwej analizy. Ja widać nie tylko prawnej, ale i finansowej. Fałszywe oskarżenia żony o znęcanie. Jestem pewien że ktoś z was miał podobny roblem jak ja otóż. 2lata temu żona wyprowadziła się z córką 1,5z domu pod namową mamusi. Od pół roku mieliśmy problem, prosiłem aby iść do poradni małżeńskiej niev chciała. 2tyg po wyprowadzenie złożyła pozew o rozwód. 2500alimentow i 2 Mariusz Sz. urządził swojej żonie piekło na ziemi. Zamknął ją w ciemnej piwnicy. Bita, gwałcona, wiązana i głodzona wytrzymała dwa lata. Dla prokuratury w Pucku relacje maltretowanej Kancelaria Eurolege 29 sierpnia 2022 1 grudnia 2022. Hangout to komunikator internetowy, który został oddany do dyspozycji użytkowników w 2013 roku. To połączenie kilku narzędzi Google, które umożliwia nie tylko czat, ale także rozmowę wideo. Konwersacje mogą być prowadzone zarówno z jednym jak i z kilkoma użytkownikami. Poniżej zamieszczę kilka podpowiedzi, na które należy zwrócić uwagę podczas sprawy o znęcanie się, to jest z artykułu 207 Kodeksu karnego. Jak wygląda sprawa o znęcanie się? „Mam sprawę o znęcanie. Żona zawiadomiła, że znęcałem się psychicznie i fizycznie. Stały bywalec. Posty: 773. RE: Sprawa o znęcanie Art 207 kk pytanie. Spokojnie, niech Pani nic nie wycofuje. Rolą i obowiązkiem prokuratora jest doprowadzenie do skazania zwyrodnialca, który się nad Panią znęca. Skoro sąd orzekł wobec małżonka zakaz zbliżania się to znaczy, że dał wiarę Pani zeznaniom. Czy odrzucenie spadku załatwia sprawę? Dodatkowych komplikacji prawnych związanych ze śmiercią spadkodawcy nadaje fakt, w którym miał on prowadzone za swego życia postępowania egzekucyjne. Zgodnie z przepisami kpc komornik zawiesza postępowanie egzekucyjne do czasu wstąpienia w postępowanie nowych spadkobierców. z wiadomości – dla wykazania faktu, że dziecko chce spędzać coraz więcej czasu z ojcem. Wniosek o OZSS – z uwagi na fakt, iż dzieci chcą mieszkać z ojcem. We wniosku o ustalenie opieki naprzemiennej trzeba wskazać nasz plan opieki nad dziećmi. Dla przykładu – od niedzieli od godziny 18:00 do następnej niedzieli do godziny 18:00. Przepis art. 6 ust. 2 pkt 10 za znęcanie uznaje bowiem utrzymywanie zwierzęcia w stanie rażącego zaniedbania, zaś art. 4 pkt 11 wyjaśnia, że rażące zaniedbanie polega m.in. na nieleczeniu choroby zwierzęcia. art. 6 ust. 2 pkt 10 „Przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do Gdzie jest granica między niewiernością a znęcaniem psychicznym? Często zdarza się, że sprawa nie jest z tych „typowych”, nie dochodzi do znęcania fizycznego a znęcanie psychiczne przybiera formę… kłopotliwą dla pokrzywdzonej lub pokrzywdzonego. Ocena takiej sprawy w oderwaniu od stanu faktycznego, może być krzywdząca dla hi9A. Zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej KRO) art. 57: „§ 1. Orzekając rozwód sąd orzeka (…) czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. § 2. Jednakże na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.” A zatem, Sąd orzeka o tym, który z małżonków jest winny rozkładu pożycia tylko wtedy, gdy z takim żądaniem zgłosi się choćby jeden z małżonków, nie ma znaczenia czy składający pozew czy odpowiadający na niego. Jeżeli, którakolwiek ze stron domaga się orzeczenia o winie, Sąd w treści wyroku rozwodowego wskazuje, że rozwiązuje małżeństwo stron z orzeczeniem: winy obu stron, winy powoda/ powódki, winy pozwanego / pozwanej. Natomiast gdy oboje małżonkowie są zgodni, że nie chcą rozwodu z orzekaniem o winie, Sąd jest zobligowany do tego, by zaniechać rozstrzygnięcie tej kwestii w orzeczeniu kończącym sprawę. Wówczas w treści wyroku rozwodowego, znajduje się zapis, zgodnie z którym sąd rozwiązuje małżeństwo stron przez rozwód bez orzekania o winie. Co daje orzeczenie, że jeden z małżonków ponosi winę w rozkładzie pożycia małżeńskiego? 1. moralne zwycięstwo dla małżonka, który nie zawinił w rozkładzie pożycia, 2. ma znaczenie z punktu widzenia obowiązku alimentacyjnego między byłymi małżonkami. „Moralne zwycięstwo „ Uzyskując rozwód z orzeczeniem winie małżonka winnego rozpadu małżeństwa małżonek niewinny odnosi niejako moralne zwycięstwo. Oczywiście jest to niezwykle istotne i ma znaczenie, zwłaszcza na początkowym etapie sprawy rozwodowej, gdy małżonek niewinny dowiaduje się o zdradzie, gdy decyduje się ujawnić długoletnie znęcanie się, albo fakt, iż doszło do przemocy fizycznej. Jednak doświadczenie zawodowe wskazuje, że z czasem to „zwycięstwo moralne” już nie smakuje już tak, jak by się wydawało na początku. Dlaczego? Bo rozwód trwał kilka lat, bo wymagał zaangażowania najbliższych członków rodziny – rodziców, nierzadko też dzieci, a czasem i wspólnych przyjaciół, bo kilkuletni rozwód z orzekaniem o winie to ciągłe rozdrapywanie ran, bo to trudności z podziałem majątku, w końcu bo to większe koszty związane z uzyskaniem rozwodu, w tym wynagrodzenie adwokata itp. itd. Dlatego zawsze, gdy do mojej Kancelarii zgłaszają się Klienci, informuję ich o powyższych niedogodnościach, by mogli realnie ocenić sytuację i świadomie podjąć decyzję. Większość Klientów decyduje się na zaniechanie orzekania o winie, ale są i tacy, którzy po rozważeniu wszystkich „za” i „przeciw” domagają się na rozwód z orzekaniem o winie współmałżonka za rozkład pożycia. Obowiązek alimentacyjny: Orzeczenie o winie w wyroku rozwodowym ma wpływ na obowiązek płatności alimentów rozwiedzionych małżonków względem siebie. Kiedy przysługują alimenty po rozwodzie od byłego współmałżonka? – w razie gdy jeden z byłych małżonków jest w stanie niedostatku, – w razie istotnego pogorszenia sytuacji materialnej małżonka niewinnego. Niedostatek: Zgodnie z art. 60 §1 KRO małżonek rozwiedziony, który w wyroku rozwodowym nie został uznany za wyłącznie winnego rozpadu małżeństwa i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. A zatem dotyczy to zarówno sytuacji, gdy strony wnosiły o orzeczenie rozwodu bez orzekania o winie, jak i gdy sąd uznał obu małżonków za winnych zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego, albo gdy uznał, że winny rozkładu pożycia jest jeden z małżonków, ten który jest zobowiązany do alimentów. A zatem w razie niedostatku jedynie uznanie za wyłącznie winnego jednego, małżonka zwalnia z obowiązku łożenia alimentów drugiego małżonka tzn. sąd alimentów nie zasądzi tylko na rzecz wyłącznie winnego małżonka. A zatem jeżeli sąd uzna że oboje małżonkowie są winni, to mogą się oni wzajemnie domagać od siebie alimentów. Co to znaczy niedostatek ? To sytuacja materialna, w której dana osoba nie jest w stanie zaspokoić swoich podstawowych potrzeb życiowych typu wyżywienie, leki, mieszkanie. Istotne pogorszenie sytuacji materialnej: Zgodnie z art. 60 §2 KRO małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia małżeńskiego, jest obowiązany do przyczyniania się do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, jeżeli na skutek rozwodu nastąpiło istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego. Co to znaczy istotne pogorszenie sytuacji materialnej? To sytuacja, kiedy wskutek rozwodu istotnie pogorszyła się stopa życiowa małżonka rozwiedzionego tzn. po rozpadzie małżeństwa żyje gorzej, niż wówczas, gdy pozostawał w związku małżeńskim np. nie stać go na zakupy markowych ubrań, wycieczek zagranicznych, żyje w gorszych warunkach mieszkaniowych np. w kawalerce, a przed rozwodem w domu z basenem itp. Czas trwania obowiązku alimentacyjnego? Obowiązek alimentacyjny międzybyłymi małżonkami trwa w pewnych okolicznościach mimo ustania małżeństwa i jest kontynuacją obowiązku małżeńskiego – zaspokajania potrzeb rodziny. Zasadniczo obowiązek alimentacyjny między byłymi małżonkami trwa do czasu zawarcia nowego związku małżeńskiego przez małżonka uprawnionego do alimentów, co wynika bezpośrednio z przepisów. Nadto coraz częściej Sądy stają na stanowisku, że trwa do momentu zawarcia nieformalnego związku z inną osobą. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd ( zwane zasadami współżycia społecznego), na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni. Jak wykazać winę w rozkładzie pożycia małżeńskiego? Otóż małżonek, który domaga się orzeczenia wyłącznej winy jednego małżonka jest zobligowany tę winę wykazać. W jaki sposób? W postępowaniu rozwodowym środki dowodowe są niezwykle różnorakie, ale najczęściej spotykane to dowody to: przesłuchanie samych strony – małżonków, zeznania świadków, nagrania audio i video wraz z transkrypcjami, zdjęcia, korespondencja tradycyjna (listy) , korespondencja np. z portalów społecznościowych typu Facebook, Messenger, Instagram, maile, Whats App, raport detektywa, dokumentacja medyczna, zaświadczenia od różnych instytucji np. ze szkoły, przedszkola, poradni, wyroki sądu karnego skazujące współmałżonka, ewentualnie protokoły rozpraw, opinie biegłych, w tym OZSS (opiniodawczy zespół specjalistów sądowych) czy COS (centrum opiniodawstwa sądowego), inne. Przyczyny do uznania byłego małżonka za wyłącznie winnego rozpadu małżeństwa? W przepisach prawa rodzinnego nie ma katalogu przyczyn, których spełnienie gwarantuje rozwód z orzeczeniem o winie. Z całą pewnością uznanie jednego małżonka za wyłącznie winnego rozpadu pożycia wymaga uznania, tego że drugi z małżonków swoim zachowaniem nie naruszył zasad współżycia społecznego, realizował obowiązki małżeńskie wynikające z kodeksu rodzinnego, a jego zachowaniu nie można zarzucić żadnych nieprawidłowości. Co zatem jest przyczyną rozkładu pożycia determinującą orzeczeni wyłącznej winy? Doktryna i orzecznictwo, jak również moja praktyka zawodowa wskazują, że małżonek uznany może być za wyłącznie winnego rozpadu pożycia z takich przyczyn jak: niewierność – zdrady małżeńska, która nie została wybaczona, uzależnienie np. nadużywanie alkoholu, leków czy narkotyków, agresja i stosowanie przemocy w rodzinie, w tym znęcanie się psychiczne i fizyczne, inne uzależnienia np. hazard, niegospodarność, lenistwo i ciągłe zaciąganie kredytów, trwonienie pieniędzy, odmowa współżycia fizycznego, zmuszanie do współżycia fizycznego, zaniedbywanie małżonka i rodziny, pracoholizm, nieetyczne postępowanie. Warto jednak podkreślić, że ustalając kwestię winy jednego małżonka, sąd musi mieć przekonanie, że przyczyną rozwodu było zawinienie tylko tego jednego małżonka, z kolei małżonek niewinny mimo niewłaściwej postawy poprzedniego małżonka, zachowywał się bez zarzutu. Przyczyny niezawinione przez stronę W doktrynie i orzecznictwie wyróżnia się również szereg przyczyn leżących co prawda po stronie jednego z małżonków, ale niezależnych od niego, a co za tym idzie nie mogących odnieść skutku w postaci: rozwód z orzeczeniem o winie wyłącznie jednego z małżonków. Do takich przyczyn należy zaliczyć: chorobę psychiczną i niedorozwój umysłowy; niedobór seksualny; niezgodność charakterów i umysłowości. Jak wygrać rozwód z orzeczeniem o winie? Żeby wygrać sprawę o rozwód z orzeczeniem o winie i doprowadzić do tego, ze współmałżonek zostanie uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia należy się dobrze przygotować! W szczególności należy zebrać materiał dowodowy nie budzący wątpliwości, że to wyłącznie zachowanie współmałżonka spowodowało rozpad małżeństwa. W tym celu Klienci bardzo często korzystają z usług detektywa, gromadzą w toku małżeństwa dowodowy np. zdjęcia, nagrania audio i video, korespondencję, informują osoby z zewnątrz o sytuacji w małżeństwie, w razie potrzeby wzywają policję na interwencje, robią obdukcje lekarskie, zdarza się, że inicjują sprawy karne np. o znęcanie się, pobicie, groźby karalne. Co równie istotne, chcąc uzyskać rozwód z orzeczeniem o winie drugiego współmałżonka, należy dołożyć maksimum staranności, by małżonkowi niewinnemu nikt nie zarzucił niewłaściwego zachowania np. niezgodnego z zasadami współżycia społecznego, prowokowania itp. A zatem oprócz tego, że należy zebrać odpowiedni materiał dowodowy, powołać świadków i zadbać o to, by nam samym nie było czego zarzucić, należy również doskonale sformułować pozew rozwodowy. W przypadku procesu dotyczącego rozwodu z orzekaniem o winie pozew o rozwód i odpowiedź na pozew są najważniejszym pismami procesowymi. O ile do złożenia pozwu można się przygotować i np. wstrzymać się czasem miesiąc lub dwa z jego złożeniem w oczekiwaniu na dowody, to niestety z odpowiedzią na pozew nie jest tak dobrze. Odpowiedź na pozew należy złożyć w terminie zakreślonym przez sąd, nie krótszym niż 14 dni i zazwyczaj wynoszącym właśnie tyle. Dlatego bardzo istotne, by przy ich tworzeniu skorzystać z usług dobrego adwokata rozwodowego / adwokata rodzinnego, mającego wiedzę i doświadczenie w zakresie prawa rodzinnego. Rozwód z orzeczeniem winy to skomplikowany proces sądowy, wymagający nie tylko racji moralnych, ale też olbrzymiego doświadczenia i sprytu pełnomocnika. Rozwód z orzeczeniem winy a podział majątku Klienci zgłaszający się do Kancelarii pytają wielokrotnie czy rozwód z orzeczeniem winy za rozkład pożycia małżeńskiego ma wpływ na podział majątku? Zasadniczo nie! Choć może się zdarzyć, że będzie miało wpływ. A mianowicie, jeżeli Sąd orzeknie , że za rozpad małżeństwa winę ponosi jeden z małżonków, a to dlatego, że dopuścił się zdrady małżeńskiej, albo dlatego, że był agresywny i stosował przemoc w rodzinie to takie zawinienie byłego małżonka nie będzie miało znaczenia dla podziału majątku małżeńskiego. Jeżeli jednak Sąd orzeknie, że wina małżonka polega na nieróbstwie, lenistwie, braku zaangażowania w obowiązki domowe, nieuzasadnionemu trwonieniu pieniędzy, uzależnieniu od hazardu lub nieuzasadnionego zaciągania kredytów, to może być to przyczynkiem do ustalenia w podziale majątku nierównych udziałów należnych małżonkom. O powyższym napiszemy w najbliższym czasie. Zapraszamy do bieżącego śledzenia strony. Czy sprawa rozwodowa z orzeczeniem winy jest dłuższa niż bez orzekania o winie? TAK! Dlaczego? Otóż by ustalić, że w sprawie są spełnione przesłanki rozwodu – trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego, a nadto który z małżonków ponosi winę za rozpad małżeństwa sąd musi przeprowadzić postępowanie dowodowe. Dla ustalenia zupełności i trwałości rozpadu małżeństwa wystarczające może okazać się przesłuchanie samych stron – małżonków, jeżeli ich stanowiska są zgodne. W przypadku rozwodu bez orzekania o winie jest to bardzo częste. Jednak dla orzeczenia, który małżonek ponosi winę za ten rozkład, zazwyczaj nie jest to wystarczające, a zachodzi potrzeba przeprowadzenia innych dowodów, o których mowa w poprzednim akapicie. O ile przeprowadzenie dowodów z dokumentów nie jest czasochłonne ( sąd wydaje jedynie postanowienie o ich dopuszczeniu jako dowodów), o tyle znacznie bardziej czasochłonne przeprowadzenie jest dowodów jakimi są zeznania świadków, opinie biegłych np. z OZSS lub COS czy odtworzenia nagrań audio lub video. Sprawa o rozwód – ile rozpraw? Zależy czy jest to rozwód z orzeczeniem o winie czy nie, no i oczywiście jeśli są małoletnie dzieci to jakie są stanowiska stron w tej kwestii władzy rodzicielskiej, alimentów i kontaktów. Jeśli rozwód jest bez orzekania o winie, a małżonkowie nie mają małoletnich dzieci, to doświadczenia wskazują, że sąd daje rozwód na pierwszym terminie, od razu po przesłuchaniu stron. Podobnie jest w przypadku rozwodu bez winy i przy zgodnych stanowiskach odnośnie małoletnich dzieci, a czasem nawet mimo ich braku. Jest wówczas szansa, by sąd orzekł rozwód na pierwszym terminie rozprawy. Zdecydowanie inaczej jest, jeśli wchodzi w grę rozwód z orzeczeniem o winie. Domaganie się uznania przez sąd, jednego z małżonków za wyłącznie winnego rozkładu pożycia determinuje konieczność przedstawienia szeregu dowodów potwierdzających tą okoliczność, a co za tym idzie determinuje to wielość rozpraw. Powyższe nie wynika z przepisów z zakresu prawa rodzinnego, ale z utartej praktyki sadowej. Pierwsza rozprawa rozwodowa Z zasady na pierwszy termin rozprawy Sąd wzywa wyłącznie strony, bowiem chce ustalić czy istnieje możliwość pojednania stron, a jeśli to niemożliwe to ustala jakie kwestie są między stronami sporne i które wymagają przeprowadzenia dowodów. Zazwyczaj dopiero na drugi termin sąd wzywa świadków, przy czym zazwyczaj w pierwszej kolejności świadków strony powodowej, a na kolejny termin strony pozwanej. Rzadko zdarza się, by sąd wzywał wszystkich świadków na jedną rozprawę. Oczywiście zależy ilu jest tych świadków, jeśli 2-4, to mogą być wezwani na jedną rozprawę. Jeśli świadków jest więcej, to są wzywani na kilka terminów. Co więcej, nawet wezwanie świadka, nie gwarantuje, że zostanie on danego dnia przesłuchany, bo np. adres może być błędny i wezwanie może do niego nie dotrzeć, może się nie stawić bez usprawiedliwienia, może usprawiedliwić niestawiennictwo z uwagi na chorobę, plany urlopowe itp., w końcu może się zdarzyć, że mimo iż świadek się stawi, nie zostanie przesłuchany, z uwagi na upływ czasu przeznaczonego na rozpoznanie sprawy w danym dniu, albo z uwagi na to, że sędzia referent się rozchoruje i rozprawa zostanie zdjęta z wokandy, albo strona przeciwna usprawiedliwi swoją nieobecność, w końcu co też się zdarza, że zostanie ogłoszony alarm bombowy w sądzie. Wówczas taki świadek będzie musiał być wezwany na kolejny termin rozprawy. Przerwy między rozprawami Przerwy między rozprawami w Sądzie Okręgowym w Katowicach są zależne od tego, u którego sędziego sprawa jest rozpoznawana, ale średnio wynoszą od 3 do 7 miesięcy. Co oznacza, że przy 2-3 rozprawach sprawa rozwodowa trwa minimum rok. A zdarzają się takie, które trwają przed Sądem I instancji po 3 – 4 lata. Co więcej praktyka wskazuje na to, że sędziowie wyznaczają bardziej odległe terminy rozpraw w sprawach o rozwód z orzeczeniem o winie, dążąc do swego rodzaju „przeczekania”, a tym samym zmiany stanowiska stron na rozwód bez orzekania o winie. Dowody z opinii specjalistycznych: OZSS i COS a długość sprawy rozwodowej Jeżeli jest złożony wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii OZSS lub COS, to zazwyczaj jest on dopuszczany po przesłuchaniu wszystkich świadków i wówczas dopiero jest rejestrowany w OZSS lub COS. Czas oczekiwania na przeprowadzenie badania to ok. 4-6 miesięcy, a w niektórych OZSS okręgu katowickiego nawet 12 miesięcy. Po badaniu znów oczekujemy na wydanie opinii, a później w razie takich wniosków, ewentualnych opinii uzupełniających pisemnych lub ustnych ( biegli słuchani na rozprawie). W końcu sąd wyznacza termin rozprawy, na której sąd słucha strony postępowania – małżonków. Rozwód z orzeczenie o winie – jak długo trwa? Efekt jest taki, że od złożenia pozwu do orzeczenia rozwodu upływa od kilku do nawet kilkudziesięciu miesięcy, a przecież jeszcze pozostaje postępowanie odwoławcze – apelacja do Sądu Apelacyjnego w Katowicach. Tam na rozpoznanie apelacji oczekuje się ok. 1- 2 lat, w zależności od składu, do którego sprawa trafia do rozpoznania. Kto ponosi koszty rozwodu z orzeczeniem o winie? Zasadą prawa cywilnego jest, że koszty procesu ponosi strona przegrywająca proces. Oznacza to tyle, że w razie rozwodu z orzeczeniem winy, koszty procesu w całości ponosi ten z małżonków, któremu sąd przypisał wyłączoną winę za rozpad związku małżeńskiego. Oczywiście sąd uzna tak, jeśli takie żądanie złożył małżonek niewinny rozkładu pożycia małżeńskiego. W razie gdy obie strony są uznane zw winne rozkładu pożycia małżeńskiego, sąd winien podzielić koszty procesu po połowie między nimi. Co składa się na koszty procesu rozwodowego? 600 zł tytułem opłaty od pozwu rozwodowego ( nie ma znaczenia czy pozew jest z wina czy nie, opłata zawsze wynosi 600 zł, jednak jeśli strony zgodnie wnoszą o rozwód bez orzekania o winie, sąd zwraca połowę tej opłaty, a pozostałą cześć zasądza od jednego małżonka na rzecz drugiego małżonka), 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, jeżeli strona korzysta z usług adwokata, 720 zł tytułem kosztów zastępstwa adwokackiego ok. 80 zł tytułem wynagrodzenia kuratora, który przeprowadza wywiad środowiskowy w miejscu zamieszkania dzieci, koszty tłumacza przysięgłego, jeśli stroną jest osoba niewładająca językiem polskim, koszty sporządzania opinii przez OZSS lub COS, inne. Reasumując: rozwód z orzeczeniem o winie jest orzekany, gdy którykolwiek z małżonków zgłosi takie żądanie, zgodne stanowisko małżonków o zaniechaniu orzekania o winie jest wiążące dla sądu, do rozwodu z orzeczeniem o winie należy dobrze się przygotować i zadbać o zebranie materiału dowodowego, przed wytoczeniem rozwodu warto się skonsultować z adwokatem, albo zlecić mu prowadzenie sprawy, rozwód z orzeczeniem o winie jest długotrwały, orzeczenie o winie jest istotne ze względu na obowiązki alimentacyjne. Tu kobieta opowiada jak wygrała w sądzie swoją sprawę o znęcanie elektroniczne. Też myślę iść na policję i pozgłaszać skargi do rządu. U mnie podobne między innymi: ruszanie energii po cały ciele i w ciele ekstremalne bóle głowy wizualne halucynacje wielka fatyga niemal do stanu w którym myślisz, że umierasz kłopoty ze spaniem ruszanie cześciami ciała głosy w głowie V2K mikrofale na ciele i używanie ich do wsadzania człowieka w stany (mi przypominają niemal narkotyczne stany) takie ohydne kierowanie tych broni na człowieka i człowiek czuje się jakby miał zejść z tego świata i cały cu Całą historia tutaj: Targeted Individual Kathleen Watterson Wins Electronic Harassment Court Case Frankowicze wygrane sprawy Kredyty frankowe to jeden z najpopularniejszych tematów ostatnich lat, zaś największe zainteresowanie wzbudzają wygrane sprawy frankowe. Nie powinno to dziwić, bowiem lista pozytywnych wyroków na korzyść frankowiczów imponująco rośnie. W pierwszym kwartale 2022 roku została wydana rekordowa liczba wyroków w sprawach frankowych, a istotna większość z nich zakończyła się przegraną banków. W pierwszym kwartale zostało rozstrzygniętych około 1 700 spraw frankowiczów w procesach przeciwko bankom, a aż 97% z nich stanowią wyroki na korzyść frankowiczów. Te wygrane sprawy frankowe dotyczą przede wszystkim stwierdzenia nieważności umów kredytowych. Oznacza to, że ponad 1 580 umów frankowych zostało unieważnionych, zaś wyroki stanowiące o ofrankowaniu umowy kredytu zostały ogłoszone w przypadku około 70 spraw. Według statystyk w pierwszym kwartale 2022 roku wśród zapadłych wyroków dotyczących kredytów frankowych odnajdziemy aż 315 wyroków prawomocnych, z czego 313 z nich skutkowało zakończeniem postępowania zgodnie z dochodzonymi przez frankowiczów roszczeniami. Z uwagi na fakt, iż frankowicze masowo decydują się na dochodzenie swoich praw na drodze sądowej, obłożenie sądów sprawami kredytów frankowych jest ogromne. Mimo licznych postępowań w sprawach frankowiczów procesy te postępują sprawnie, a sądy orzekają szybciej, niż miało to miejsce jeszcze kilka miesięcy temu. Oznacza to, że na Twój wygrany proces o kredyt we frankach możesz czekać krócej. Dlatego też już dziś warto wykonać pierwszy krok w drodze do życia bez kredytu i przekazać swoją umowę do bezpłatnej analizy prawnej. Skontaktuj się z nami za pomocą formularza kontaktowego na naszej stronie i sprawdź, ile możesz zyskać, jeśli pozwiesz swój bank! Wygrane sprawy frankowe — ile trwa proces frankowy? Długość trwania sprawy frankowej zależy od wielu czynników, dlatego trudno dokładnie przewidzieć, ile dokładnie trwać mogą poszczególne procesy. Największy wpływ na czas trwania sprawy ma sąd, a dokładniej jego obłożenie oraz orzekający w sprawie sędzia. Innym czynnikiem może być stopień, w jakim dana sprawa jest zawiła. Jednakże, jeśli sprawę frankową prowadzi doświadczona kancelaria frankowa, można spodziewać się rekordowo szybko przeprowadzonego procesu. Nasza kancelaria Frejowski CHF w każdej sprawie przygotowuje szczegółową i skuteczną argumentację, która sprawia, że wygrana sprawa kredyt we frankach może zostać osiągnięta już po przeprowadzeniu jednej rozprawy. Sprawy zlecona profesjonaliście to szansa na szybciej wygrane sprawy frankowe! Kredyt we frankach jak wygrać z bankiem? Pierwszym i niezbędnym krokiem, jaki należy wykonać, jest przekazanie swojej dokumentacji kredytowej do specjalistycznej analizy prawnej, dzięki której można dowiedzieć się, czy dana sprawa frankowa kwalifikuje się do dochodzenia roszczeń. Wśród dokumentów, które należy przeznaczyć do analizy, powinna znajdować się umowa kredytowa wraz z wszelkimi podpisanymi do niej aneksami oraz regulamin kredytu. Zachęcamy do skorzystania z oferowanej przez nas darmowej i niezobowiązującej analizy dokumentacji, w której to zweryfikujemy istnienie klauzul abuzywnych w Twojej umowie, a także oszacujemy przewidywane korzyści, jakie może przynieść Ci wygrany proces o kredyt we frankach. Sprawdź również: kredyt we frankach kalkulator W momencie stwierdzenia niedozwolonych zapisów w umowie kredytowej najkorzystniejszym wyborem jest zdecydowanie się na podpisanie umowy z rzetelną kancelarię, taką jak kancelaria Frejowski CHF, która będzie skutecznie reprezentować powierzoną sprawę kredytu we frankach. Doświadczona kancelaria pomoże wydobyć niezbędne do pozwu zaświadczenie z banku o historii kredytu, a także sporządzi wyczerpujący pozew, a także z powodzeniem obroni wnoszone roszczenia w sądzie w trakcie procesu. Dobra kancelaria to wygrany proces o kredyt we frankach! W polskim prawie funkcjonuje tak zwana powaga rzeczy osądzonej, która oznacza, że pomiędzy tymi samymi stronami postępowania nie może kolejny raz toczyć się postępowanie o ten sam przedmiot sporu. Powaga rzeczy osądzonej ma miejsce również w przypadku, gdy pojawią się prawni następcy stron, a także, gdy strony występują w odmiennych rolach procesowych. Dla frankowiczów oznacza to tyle, iż sprawę jednego kredytu we frankach można przeprowadzić wyłącznie raz. Z tego powodu niezmiernie ważne jest, aby powierzyć swoją sprawę odpowiedniej kancelarii, która poprawnie sformułuje żądania w pozwie i wygra proces. Kancelaria Frejowski CHF to zespół najwybitniejszych ekspertów w dziedzinie kredytów frankowych, którzy posiadają ogromne doświadczenie w skutecznym prowadzeniu spraw frankowych. Nasz zespół stawia przede wszystkim na indywidualne podejście do każdej sprawy, a także na zagwarantowanie wszystkim naszym klientom poczucia bezpieczeństwa. Oferujemy kompleksowe wsparcie podczas całego procesu, a także reprezentację w wyższych instancjach. Przejdź do zakładki „kontakt” i skontaktuj się z nami już dziś. Wygrana sprawa „kredyt we frankach” jest bliżej, niż myślisz! Naszym Czytelnikom doradza prawnik z Głogowa - adwokat Kamil stwierdzonych przestępstw znęcania się w ostatnim dziesięcioleciu pozostaje na wysokim poziomie. W 2016 r. liczba stwierdzonych przestępstw znęcania się wyniosła przy zawiadomieniach o możliwości popełnienia tego przestępstwa. Podobnie było w 2015 r. W ostatnim czasie odnotowuję wzrost liczby zgłaszających się do mnie Klientów ze sprawami o znęcanie się. Postępowania karne o znęcanie się nad rodziną coraz częściej przybierają formę wstępu do prowadzenia sprawy o rozwód, bądź służą jako przyczyna do zmuszenia małżonka lub współlokatora do opuszczenia wspólnie zajmowanego lokalu mieszkalnego. Z tych też względów organy ścigania oraz sądy zmuszone są przykładać szczególną wagę do prowadzenia postępowania dowodowego w tych sprawach oraz do oceny zgromadzonego materiału INTERNETOWA ADWOKATA KAMILA GROSSA Zawiadomienie organów ścigania o możliwości popełnienia przestępstwa znęcania się pociąga za sobą określone, daleko idące konsekwencje karno-prawne. Wśród wielu moich Klientów panuje przekonanie, że zawiadomienie o znęcaniu się można w każdej chwili wycofać, co doprowadzi do umorzenia postępowania karnego. Nie jest to jednak prawda. Przestępstwo znęcania się należy do grupy przestępstw, które ścigane są z oskarżenia publicznego. Oznacza to, że od momentu zawiadomienia organów ścigania: Policji, bądź Prokuratury o przestępstwie, postępowanie toczy się z urzędu. Od tego momentu osoba zawiadamiająca traci możliwość decydowania o tym, czy dane postępowanie będzie prowadzone, czy nie. Oczywiście osoba zawiadamiająca ma prawo zmienić złożone przez siebie zeznania, w tym także stwierdzić, że przestępstwo znęcania się nie zostało popełnione. W takim przypadku jednak naraża się na popełnienie innego przestępstwa, a mianowicie złożenia fałszywych zeznań. Zgodnie z art. 233 § 1 kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę podlega karze pozbawienia wolności do lat 8. Warunkiem popełnienia tego przestępstwa jest, aby przyjmujący zeznanie - najczęściej będzie to funkcjonariusz Policji lub prokurator, działając w zakresie swoich uprawnień uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie lub odebrał od niego przyrzeczenie. Niewątpliwie zeznanie złożone w wyniku zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa jest zeznaniem mającym służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy. Wycofanie lub radykalna zmiana zeznań może zostać potraktowana jako złożenie fałszywego zeznania. Może ono odnosić się do zeznania złożonego w wyniku zawiadomienia o przestępstwie, bądź złożonego w wyniku wycofania tego zeznania. Jak wskazałem powyżej, od momentu zawiadomienia o przestępstwie, postępowanie toczy się z urzędu. Zgodnie z art. 9 § 1 organy procesowe prowadzą postępowanie i dokonują czynności z urzędu, chyba że ustawa uzależnia je od wniosku określonej osoby, instytucji lub organu albo zezwolenia władzy. W przypadku przestępstwa znęcania się określonego w art. 207 prowadzenie postępowania nie jest uzależnione od wniosku osoby, ani też instytucji lub organu albo zezwolenia władzy. Zgodnie z art. 207 § 1 kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Jeżeli natomiast znęcanie się połączone jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Jeżeli następstwem znęcania się jest targnięcie się pokrzywdzonego na życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 2 lat do 12. W przypadku prowadzenia postępowania przygotowawczego o przestępstwo znęcania się, organy ścigania mogą zastosować środki zapobiegawcze, do których należą nakaz opuszczenia lokalu mieszkalnego zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, dozór Policji z jednoczesnym obowiązkiem opuszczenia określonego miejsca pobytu, zgłaszania się do organu dozorującego w określonych odstępach czasu, zawiadamianiu go o zamierzonym wyjeździe oraz o terminie powrotu, zakazem kontaktowania się z pokrzywdzonym lub z innym osobami, zakazem zbliżania się do określonych osób na wskazaną odległość, zakazem przebywania w określonych miejscach, a także na innych ograniczeniach swobody. W pewnych okolicznościach organy ścigania mogą złożyć do sądu wniosek o zastosowanie wobec osoby podejrzanej środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania. Nie w każdej sprawie i nie w każdym przypadku organy ścigania decydują się na zastosowanie środków zapobiegawczych. Jednakże, gdy pokrzywdzony zawiadomi ponownie organy ścigania, że podejrzany ponownie dopuścił się czynów wypełniających znamiona przestępstwa znęcania się, występuje duże prawdopodobieństwo zastosowania któregoś z powyższych lub kilku łącznie środków zapobiegawczych. W każdym przypadku przestrzegam przed podejmowaniem jakichkolwiek prób wpływania na zeznania świadków. Najczęściej chodzi o osoby najbliższe. Nierzadko zdarza się, że osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa znęcania się, wraca do domu i żali się rodzinie z powodu tego, że któryś z członków rodziny złożył zawiadomienie o przestępstwie. W rozmowie często naciska na wycofanie zeznań. Próby wpływu na treść zeznań, w tym na ich wycofanie, mogą wypełnić znamiona innego przestępstwa - przemocy wobec stron postępowania. Zgodnie z art. 245 kto używa przemocy lub groźby bezprawnej w celu wywarcia wpływu na świadka, biegłego, tłumacza, oskarżyciela albo oskarżonego lub w związku z tym narusza jego nietykalność cielesną, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. W takim przypadku osobie podejrzanej nie tylko może zostać postawiony kolejny zarzut popełnienia przestępstwa, ale jest to podstawa do zastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania. Środki zapobiegawcze, w tym tymczasowe aresztowanie można stosować w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa. Próby wpływu na zeznania świadków mogą świadczyć o konieczności zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a więc takiego w którym świadkowie są wolni od jakichkolwiek nacisków i zeznają zgodnie z prawdą. Tymczasowe aresztowanie i pozostałe środki zapobiegawcze można stosować także, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne. Nie musi więc dojść do popełnienia przez osobę podejrzaną przestępstwa przemocy wobec stron postępowania. Wystarczy, aby występowała obawa, że osoba podejrzana może nakłaniać do składania fałszywych zeznań. Osoby podejrzane powinny również wystrzegać się kierowania jakichkolwiek gróźb wobec pokrzywdzonych. Również bowiem groźba, jeżeli zostanie uznana przez osobę pokrzywdzoną za realną do spełnienia, może spowodować zastosowanie tymczasowego aresztowania. W każdym przypadku zastosowania środków zapobiegawczych, należy je uchylić lub zmienić jeżeli ustaną przyczyny, wskutek których zostały one zastosowane, lub powstały przyczyny uzasadniające ich uchylenie albo zmianę. Oskarżony może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego. W przypadku wyznaczenia przez sąd posiedzenia w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania, w postępowaniu tym ma prawo wziąć udział obrońca, jeżeli się stawi. Jednakże sąd nie ma obowiązku zawiadamiać obrońcy o terminie posiedzenia. Zrobi to jeżeli wnosi o to oskarżony, a nie utrudni to przeprowadzenia czynności. O terminie posiedzenia natomiast sąd zawiadamia prokuratora. Powyższe oznacza, że oskarżony w przypadku wyznaczenia przez sąd terminu posiedzenia aresztowego powinien dopilnować, aby ustanowić obrońcę oraz aby sąd lub ktokolwiek inny zawiadomił obrońcę o terminie posiedzenia. Należy pamiętać, że tymczasowego aresztowania nie stosuje się, jeżeli wystarczający jest inny środek zapobiegawczy (łagodniejszy). Źródło: - ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego- ustawa z dnia 5 czerwca 1997 r. Kodeks karny STRONA INTERNETOWA ADWOKATA KAMILA GROSSAPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera